«دوست عزیز نامحترم، آقای تورج اصلانی

در پیجتون فرمودید بنده طرح پایتخت را از شما دزدیدم کدوم دزدی حاضر میشه اسم صاحب ایده رو در مصاحبه بیاره اون هم در شرایطی که اثر فوق فرسنگها با مزخرفی که شما به عنوان ایده فقط لسانی گفته بودید فاصله داره و بنده فقط از سر لطف اسم شمارو آوردم وگرنه پایتخت نه کار من که محصول کار یه گروه سختکوش و زحمتکشه

نه زاییده ذهن منورالفکری همچون شما که اگر چنین بود پس چطور این چشمه جوشان خشکید و تا قبل یا بعد آن دیگر جوششى خلاق و محیرالعقول نداشت
گرچه شنیدم قلقلى داشته که ماحصل آن فیلمکی نیم بند شده در کشوی خانه تان.

شاید منظورتان از دزدی پول یامفتیست که بنده به التماس شما از تهیه کننده گرفتم و تقدیم کردم.
آن هم بابت طرحی که خودم نوشتم.

که اگر این مدنظرتان است یقینأ من دزدم.
چون در آن روزگار ایده نهایت یک میلیون تومان بود.
و من شش و نیم ملیون از تهیه کننده برایتان گرفتم که البته سند و مدرکش مهیاست.
که البته آن طرح به گواه تلویزیون در جا رد شد.
و این به آن معنیست که شما نه تنها طلبکار که بدهکار هستید.

در ادامه افاضاتتون فرمودین که چطور اسمتون در تیتراژ نیست کمی به دوگوله تان فشار بیاورید متوجه میشوید که در هنگام عقد قرارداد چطور از هول حلیم به دیگ افتادید.
و در ازای پول خوب پذیرفتید نامی در تیتراژ نداشته باشید.
که البته انصاف هم اینست که اسمی از شما نباشد چون اگر به نام باشد پیشتر از شما سارا ونیکا باید مدعی باشند.

در آخر به عنوان یک دلسوز دو توصیه برایت دارم:

١.اگر بر فرض محال ایده ایی به ذهنت رسید که هرگز نخواهد رسید اجازه بده دیگران اون رو از تو بدزدن و تبدیلش کنن به یه اثر حدودأ قابل دفاع که بتونی بعدأ مدعیشی و پشتش پنهان (راستی اگر پایتخت اسمی نداشت حاضر بودی بگی در اون سهمی داری حتی به ناحق؟)

٢.هرگز سعی نکن محملات و بخارات ذهنتو بزنی تو پاتیل سیاست و با آوردن اسامی درشت سیاسی اونا رو قابل تأمل و تعمق کنی والا مردم سیاست زدند یا حداقل بروز شو و از ترامپ حرف بزن.»